- Speaker #0
Met deze podcast werpen we een blik achter de schermen van de Belgische mode. We praten over de realiteit van ondernemen in de mode, over de uitdagingen waar ondernemers elke dag voor staan en hoe ze ermee omgaan. Mijn naam is Lien en naast host ben ik ook co-founder van de Fashion Fever Community. Een plek waarin gelijkgestemde mode-ondernemers elkaar vinden en hun uitdagingen samen oplossen. En ik ben Marijla Strede en samen hosten wij We Love Belgian Brands. De eerste podcast over de Belgische modesector. Elke week vind je hier een nieuwe aflevering, afwisselend in het Frans en het Nederlands. Dan wens ik jullie nu veel luisterplezier.
- Speaker #1
Voor we van start gaan, wil ik graag nog even onze twee partners bedanken die deze podcast mee ondersteunen. Namelijk Landing Partners en Flanders DC. Ik hoop dat ze ondertussen al heel bekend in de oren klinken. Flanders DC is een drijvende kracht achter creatief ondernemen in Vlaanderen. Zij ondersteunen de mode-en designsector met advies.
- Speaker #0
Hun ervaring met meer dan 40 modemerken zorgt ervoor dat je marketingbudget echt rendeert. Wil je jouw digitale groei naar een hoger niveau tillen? Neem dan zeker contact op met Anthony of David. En met David heb ik trouwens ook al eens uitgebreid gehad over online groei in aflevering 83. Dus die kan je zeker ook eens beluisteren. Welkom, Karin, in mijn kerstversie, een nieuwe studio. Ah,
- Speaker #1
mooi. Dank u, dat heb je uitnodigd.
- Speaker #0
Je zei dat de eerste die bij mij thuis is, dat is al extra speciaal.
- Speaker #1
Dat is bizar, waar zou het zijn?
- Speaker #0
Ja, geen duidelijk kantoor of groot gebouw.
- Speaker #1
Het doet me denken aan vroeger. We hebben in Leuven ook zo in zo'n huisje gewoond, heel in het begin. Dat is in het begin jaren, dan denk ik, misschien ben ik een aantal jaren, wie weet waar ze dan sinds. Dat is zo'n typische beginners. Maar ja, leuk als je in de stad woont.
- Speaker #0
Ja, ik houd ervan. Echt op de herenhuis-vibes. Mijn vorige huis was helemaal dezelfde stijl.
- Speaker #1
Het is heel, heel mooi.
- Speaker #0
Dank u, dank u. Ja, welkom ook op de podcast. Het is onze laatste aflevering van ons vijfde seizoen ondertussen. Dat is zo per half jaar ongeveer. Dus ik ben superblij dat we met u mogen praten, als ik met u mag praten vandaag. Ja, we kennen elkaar niet zo lang.
- Speaker #1
Maar pas, sinds de week van de Belgische mond eigenlijk. Ja,
- Speaker #0
klopt. Inderdaad, dan hebben we elkaar daar op de opening gezien.
- Speaker #1
En dan heb ik jou bij mij gevraagd. Ja, klopt.
- Speaker #0
Ik was tegenvergerend.
- Speaker #1
Ja, maar het is ook goed gedaan. Het was leuk om het allemaal ook binnen Belgische mensen te houden. En van die bij.
- Speaker #0
Ja, absoluut. Dat was ook een heel fijn panelgesprek. Ja, ik ben benieuwd. We gaan het zo duidelijk uitgebreid over Labothega en uw ervaring ook gewoon in dat ondernemerschap in de brede zin van het woord hebben. Maar ik spoel graag even terug. Als kind, waar droomde Karin van?
- Speaker #1
Oh, als kind. Ik was eigenlijk een buitenbewindje als kind. Ik herinner me altijd dat mijn mama zei van, jij weende altijd, je was nooit content. En dat is iets... Oei. Ja. Wat ik eigenlijk misschien als stempel, maar toch ook een beetje meedraag. Zo van, ja, ik ben nooit tevreden. Ik ben altijd nieuwsgezind en ik leg de lat wel heel hoog. En ook zo mij ook altijd anders voelen als de anderen. Misschien heeft dat ook te maken dat ik in de molen gegaan ben. Omdat je toch altijd een bepaalde specifieke stijl hebt van mensen die in de molen zitten. Ik heb niet zo'n extreme stijl, maar ik herinner me wel als kind op internaat dat ik altijd wou opvallen. En dat ik onder mijn schort altijd heel opvallende kleren droeg. Of de kap ging dan buiten aan de schort en zo. Om te laten zien dat ik toch anders was dan de anderen. Wat niet altijd heel positief overkwam bij de nonnen en bij andere kinderen. En dat ik dan dikwijls mij ook heel eenzaam voelde. Dus dat is altijd iets waar je op wilt vallen, maar langs de andere kant voel je je ook heel alleen. Ja,
- Speaker #0
dat snap ik wel. Oké, oké, dat is al direct een mooie oog. En was ik dan zoiets dat je als kind al voelde van, daar wil ik later mee bezig zijn?
- Speaker #1
Ik had het voordeel dat mijn mama eigenlijk ook een heel creatieve iemand was. Dus die naaide veel, die breide heel veel. Ik heb vanaf mijn zesde studie al op internaat gezeten, maar elk weekend was het wel feest, want dan gingen we naar de stoffenwinkel of dan had ze weer een mooie pul gebreid. En iedereen was altijd jaloers op alle mooie dingen die ik had. Dat was zo, ja, dat was... Ik kijk daar echt uit. Ook naar heel speciale stoffen zoeken of uit boeken scheuren en zo. Dus dat deed ik wel heel graag. Maar aan de andere kant zat ik op Latijn-Grieks en had ik ook helemaal toen niet door van om... Ik ga in de mode. Ik heb altijd uitgeblonken in heel veel dingen, op muziekvlak ook. Dus ik heb altijd akkordeon gespeeld.
- Speaker #0
Zalig!
- Speaker #1
Ja, zalig! Fantastisch instrument! Ik ben zelfs wereldkampioen geweest in mijn categorie toen ik elf jaar was. En mijn man zegt, ja, toen waren er maar twee op het podium. Maar dat is niet waar, toen waren er wel iets meer. Maar ik heb dat supergraag gedaan. En als ik iets te graag deed, blonk ik er ook altijd uit. Ja, dat wou ik ook wel. Maar jammer genoeg, in mijn puberteit ben ik met andere dingen bezig geweest en is het accordeon spelen een beetje op de achtergrond geraakt. En heb ik daar nu enorm veel spijt van. Dus sinds een aantal jaren huur ik terug op jaarbasis een accordeon. Want mijn oude vingers zijn iets te dik geworden om per lot op te spelen. En probeer ik heel af en toe. Maar ik droom ervan misschien als ik gepensioneerd ben om ergens in een bandje te spelen. Ja, zeker. Dat zou je bij mij niet zeggen.
- Speaker #0
Ja en nee, ik denk het creatieve, dat loopt op verschillende vlakken door. Ik herken het stukje ook wel van in de puberteit. Ik heb dat met piano,
- Speaker #1
ze staat er.
- Speaker #0
Ik heb ze mij twee jaar geleden denk ik terug aangeschaft. Daar speel ik heel weinig op. Ja, dat blijft een beetje hangen,
- Speaker #1
maar ja, je moet er je aan zetten. Een paar jaar geleden ben ik in Maastricht nog terug les gaan volgen. Het gaat vrij vlug om het weer op te pakken. Maar dat is zo'n opgave. Nu we naar Maastricht rijden. Bij ons in de buurt is er niemand die nog akkoord in les gaat. Dat maakt het dan ook wel wat zwaar. Maar ik hoop dat ik terug wat meer tijd mag hebben. Dat ik terug die liefde voor muziek wat meer mag beleven.
- Speaker #0
Ik wens het u. toe. Fantastisch. Allee, aan een goeie extra weetje. Ik weet niet of heel veel mensen daar...
- Speaker #1
Nee, ik denk het niet.
- Speaker #0
Leuk. Allee, voilà.
- Speaker #1
Ik hoop ooit als verrassing ergens op een podium te zitten. Als ik dan nog te bieden ben.
- Speaker #0
Nou ja, pak het. Er zijn wel manieren.
- Speaker #1
Maar ja.
- Speaker #0
Nee, maar super. Ik vind het al heel boeiend om u ook langs een andere kant te zien. te kunnen bekijken. Maar misschien even terug inzoomen. Het gaat natuurlijk over toen. En ook wel even de link maken naar waar je vandaag mee bezig bent. De reden dat je hier zit, is dat wij heel veel praten met Belgische merken, Belgische modeondernemers. En ik kan me nog heel goed herinneren, een paar maanden of een jaar ondertussen geleden, dat ik voor de eerste keer bij u binnenkwam, want ik kom nooit in Hasselt, sorry. En dan ging ik... echt versteld stond van het Belgische aanbod dat jij hebt. Dus vandaar dat ik het ook heel fijn vind dat we dit gesprek doen. Dus misschien even naar het begin van Labothega. Hoe zijn jullie gestart en welke rol heeft het? Dat is ook zo'n raar verhaal.
- Speaker #1
Ik heb zomaar gestart, want ik heb helemaal geen ouders die in een sector gezeten hebben. Ik kom wel uit een vrij ondernemende familie eigenlijk. Mijn meter heeft een kruidenierszaak gehad. Ik herinner me als kind dat ik daar heel graag kwam en met gewichtjes speelde en zo. Maar dan, ja, ik heb dan uiteindelijk naar mijn humaniora ben ik naar Leuven gegaan en heb ik psychologie geprobeerd.
- Speaker #0
Dat is ook wel de goede sfeer.
- Speaker #1
Ja, en dat je dan toch van je rommel afgeraakt bent. Dat gaat niet om die centen, dat gaat gewoon om weg en nieuw. Dan ben ik maatschappelijk assistent gaan studeren. En dan ben ik heel toevallig in Leuven op Gastensberg terechtgekomen. En dan heb ik daar vier jaar op in Pellenberg, in Gastensberg, heb ik patiëntenbegeleiding gewerkt. Maar ik herinner mij de periode, ik deed die job eigenlijk super graag. En dat was toen vroeger zo, als je er iets gestudeerd had, dan stelde je daar geen vragen bij. Maar ik was daar eigenlijk op laatste echt niet meer gelukkig. Ik had altijd buikpijn als ik moest gaan werken. Ik herinner me echt, verheerslijks passende colon en zo. En dan, ja, ik dacht van, ja, die machteloosheid van dat instituut, dat was zo iets dat mij overviel, dat ik daar weinig... Je kunt bewegen. Ik zou nooit een goeie zijn om ergens als ambtenaar of gewoon een job te doen, maar daarbuiten dingen veranderen.
- Speaker #0
Niet zoveel vragen stellen.
- Speaker #1
Toen heb ik dat pas echt gevoeld, van dit is niks voor mij. Wel het werk met patiënten, met mensen, dat vond ik heel fijn, maar niet zo alle dagen binnen een instituut en tussen muren zitten. En dan heb ik zelf een ontslag gegeven. Omdat wij ondertussen ook naar Kortrijk verhuisd waren voor het werk van mijn man. Dus dat heeft het eigenlijk wel geholpen. En ik ben daar als vrije student personeelswerk gaan studeren. Omdat ik dacht op de Ipsoc, dat zijn heel veel bedrijven. Dan kom ik misschien in een bedrijf wel terecht. Maar dan ben ik helemaal niet in een bedrijf terechtgekomen. Ik ben in een schoenwinkel terechtgekomen.
- Speaker #0
Ja, in een schoenwinkel.
- Speaker #1
In een schoenwinkel. In een schoenwinkel.
- Speaker #0
Dat zal wel zijn.
- Speaker #1
Ik heb het twee jaar met heel veel plezier gedaan. En dan voelde ik van, dit is echt iets wat ik wil doen. Ik heb een eigen winkel. Zelf etalages met de mensen, zelf collecties en zo. En dan na twee jaar begon de firma van mijn man in Hasselt een zaak. En dan hebben we gezegd van oké, we verhuizen terug. Maar ondertussen was ik zwanger van ons dochter. En dat was eigenlijk de meest ongelukkige periode in heel mijn leven geweest. Omdat, ja, je komt terug in Limburg waar je nooit meer geweest bent sinds kind. Je hebt geen kansen om werk te zoeken of om iets te doen omdat je zwanger bent. Ja, dan moet je wachten tot alles voorbij is. En ik heb dan ondertussen cursussen gaan volgen over etalage, ik ben op vakantieles, Italiaanse les, ben ik heel opwezig geweest daar rond. En als mijn dochter 17 maanden was, ben ik mijn eigen winkeltje begonnen. Een heel piepklein winkeltje met schoenen.
- Speaker #0
Amai, fantastisch. Want om even de link te leggen, dus jullie, je bent in Hasselt wel.
- Speaker #1
geboren in de heerlijke in de brug ja ja oké ja de enige stad in de brug is ja zo pijnlijk heb dat dan gevoelig ligt mag er En ja, er was eigenlijk helemaal geen activiteit in die straat. Dat was een zijstraat, maar dat was gewoon een woonhuis dat we mochten verbouwen tot een winkel. Dus we hebben zelf dat helemaal gedaan.
- Speaker #0
Is dat nog altijd op dezelfde locatie?
- Speaker #1
Nee, langs de boek. Nog altijd het winkeltje op de hoek, ja. En dan hebben we zo stilaan altijd maar gegroeid en bijgenomen. En eigenlijk is het een beetje... Dat is de rode draad, denk ik. Door heel mijn verhaal is het gewoon... Ja, opportuniteiten op je pad komen, daarop springen en niet te lang wachten. En langzamerhand ook oplossingen zoeken voor problemen die je hebt. Ik weet de eerste dingen waar ik tegenaan liep, is dat ik veel te veel stok had, veel te veel gekocht. En dan op een bepaald moment zei mijn man, dan moeten we een tweede winkel beginnen om die stok kwijt te geraken. En hij was ondertussen ook wel een beetje, ja, ik wil hem wel goed op gebruiken. Dus dan zijn we in een tweede winkel in Scherpenheuvel begonnen. En dat is ook heel toevallig gekomen, hij was aan het fietsen zondags. En hij zei, ik denk dat ik de oplossing gevonden heb. Daar staat in Scherpenhovel geen ene schoenwinkel aan de basiliek. En daar komt toch heel wat volk. En dan staat het pand leeg. En dan zijn we zo ook weer gesprongen. En dan denk je, ja, niet te veel nadenken, gewoon doen.
- Speaker #0
En heb je het gevoel dat dat... Want ik kan mij voorstellen, 34 jaar geleden, dat was wel iets aan het klimaat. Ik denk ook nog veel meer zelfstandige handelagen. Absoluut. Dat dat nu ook nog iets is dat je zou... doen of zeggen van ja nu zou ik misschien toch wel... Ik ben ook aan het denken, in het achterhoofd houdende, de luisteraar die misschien ook in de retail zit en die zegt van ja ja gewoon doen maar.
- Speaker #1
Toen dat opgesteld werd, in die tijd als ik begon, waren er 40 schoenwinkels. En iedereen zei die 40, wat een marktstudie laten doen. Dus ik ben toen naar Unizo gestapt en startendadvies en ze hebben mij heel goed begeleid. En de enige... Het reden waarom ze erin geloven was om te zeggen, we geloven in u vooral, maar er zijn zoveel schoenwinkels, maar ondertussen denk ik dat al die winkels bijna weg zijn. En dan denk ik, hoe komt dat? Ik weet het ook niet hoe dat komt. Een combinatie van alles, doorbijten, zelf altijd maar vooruit. Nieuwe dingen zoeken. En ik ben eigenlijk vrij snel op Belgrisse merken gesprongen.
- Speaker #0
Was dat toen ook wel?
- Speaker #1
Ja, toch wel.
- Speaker #0
En kunnen jullie zich nog herinneren?
- Speaker #1
Kipling was eigenlijk een van de eerste schoentjes op Bickenbergs. En van die dingen allemaal. Dat waren zo'n hypes die erop kwamen, waar we vroeger nooit kenden eigenlijk. Ik ben eigenlijk met Italiaanse schoenen begonnen. En dan zo Stellaan. En dan Scappa. En zo van die ook schoenen begonnen te maken. En zo ja. Zo, daar ben ik heel veel gevoelig voor gebleven eigenlijk. En ik denk ook, mensen begonnen toen echt wel... Vroeger waren de merken zo niet belangrijk. En ik voelde dat merken echt wel belangrijker en belangrijker werden. Want ik denk, als kind of jong was een merk niet meer belangrijk. Toen ging je gewoon naar de winkel en je kocht... Of schoenen. Ik weet het helemaal niet. Welk merk dat een schoen was. Ja, dat snap ik wel.
- Speaker #0
Ja, oké, dus dan hoor ik inderdaad ook wel een bepaalde gevoeligheid voor dingen die aan het veranderen zijn en daarin kunnen vergaan.
- Speaker #1
Ja, dat is wel altijd zo'n beetje een buikgevoel. Dat is ook wel belangrijk. En soms moet je het gezond verstand, en soms moet je zeggen, ik laat het los en ik doe het. En het is dan vallen of wel vooruit gaan. Ik ben ook al heel dikwijls gevallen. Dat is keimelijk,
- Speaker #0
ja.
- Speaker #1
Terug omhoog. Ja, want zo werkt dat ondernemen. Ondernemen is niet constant stijgen. Nee, heel lastig. En dat is de moeilijkheid ook, die stretch die je mentaal moet kunnen hebben. Want dat is de weerbaarheid. Je moet als ondernemer een speciaal mens zijn. Ja. Zeker nu, in deze tijd. Zeker in deze tijd. Want de politiek is helemaal niet ondernemersgezind.
- Speaker #0
Ja, ja, oké. Op die manier.
- Speaker #1
Dan wordt het ons niet gemakkelijk gemaakt.
- Speaker #0
Ja, dat je...
- Speaker #1
Al die regeltjes en alles wat er altijd... Allee. Maar ja, dat is een andere afdeling denk ik.
- Speaker #0
Dat is een andere podcast. Ik zou zeggen, dan gaan we daar niet te veel over uitleggen.
- Speaker #1
Dat kan je in ieder geval in de eerste maal. Dat is een machtloosheid die je moet laten los, want dat kan je niet veranderen. Dus dat is hetzelfde. Dus dan denk je van, ofwel hang je je daarin vast, ofwel laat je dat los en doe je je ding. Zoveel als het kan.
- Speaker #0
Maar het af en toe eens aankijken, dat kan zeker ook wel. Ja, dat ga je in je controle zoeken. Dat snap ik. Ik wou nog ergens op inpikken, maar ik ben nu even met een draad... Het mag niet aan. Het mag niet aan, nee, nee, nee. Dat is helemaal prima. Ja, ik weet het terug. Dat je zegt van je moet toch ook wel een bepaalde weerbaarheid hebben. Het gaat niet allemaal over rozen. Ik kan me wel voorstellen dat mensen van de buitenkant... Naar u en Labothega en jullie team kijken en een succesverhaal en een gruwe verhaal en eigenlijk altijd een positieve lijn zien. Maar ja, inderdaad, dat is niet altijd de realiteit natuurlijk. Wat zijn zo momenten of misschien punten in het leven van Labothega of van u geweest, dat je zei van, dat was echt lastig. En ook al was dat niet zichtbaar voor de klanten, dat was echt wel moeilijk.
- Speaker #1
Ja. Nee, dat is niet moeilijk. Ik heb wel heel veel hulp gehad van mijn man eigenlijk. Want ik vind... We zijn nu eigenlijk bijna 35 jaar alle dagen samen. Wat zeg ik dan? Volgend jaar. Nee, na twee jaar is hij mee in de zaak gekomen. Maar eigenlijk, we zijn al 40 jaar getrouwd. Dus we zijn toch heel veel samen. En hij is wel degene die vooral zo het financiële wat... naar zich toe getrokken heeft en dan ook wel de duur gegeven heeft voor een pand of voor te kopen. Daar ben ik eigenlijk altijd blij om geweest, dat je dat even kunt op iemand anders in scoren. Want ik ben niet zo met cijfers en van alles bezig, maar eerder met al dat creatieve. En daar match je soms niet zo echt goed samen. Met cijfers, snap ik. Dus die hulp, daar ben ik wel... Dat heeft heel veel geholpen om te komen waar je nu bent. Ik herinner me op een bepaald moment dat we in een pand zaten waar we al heel grote verbouwingen gedaan hadden. Dat was geen eigendom. Op een bepaald moment hebben we gehoord op een beurs waar wij stonden. Ik deed alles mee om bekendheid te krijgen. Met een standje, waar de familie waar wij van huurden, op het punt stond om te verkennen. Onze dingen bijeengepakt en een goede raad gaan brengen. Een bepijsveriezer onder de armen genomen. Om te kijken of het haalbaar is of niet haalbaar. Wat moeten we groeien? Wat moeten we doen? En wat kan ons bod zijn? Want we moesten een bod onder de sloten op slag geven. Oeh, kom maar. We hebben wel heel veel maanden heel slecht geslapen. Snap ik. En ook de banken. Het was ook bankencrisis 2009, 2010. Die gingen, die wouden niet meegaan en zo. En dan voel je... dan voel je je wel heel slecht. Maar het is uiteindelijk allemaal goed gekomen. Jawel, ja. De familie heeft het toch aan ons verkocht. Dus blijkbaar hebben we een goed bod gedaan. Maar dat wil zeggen dat je keihard moet blijven werken om de prognoses die je moet halen, dat je die haalt. Dan zijn we echt wel heel fel gegroeid. Het is een groeiverhaal van 2010 tot 2020. Want we hebben zelfs al de webshop in 2011 gebouwd. En toen ik dacht, we zijn altijd pionier geweest in dingen. Ik wil altijd het nieuwste van het nieuwste zo, wat ik kan worden. Maar nu, achteraf gezien, is het ons grote fout geweest dat we daar niet actief mee bezig zijn met die webshop. We hebben die daar gewoon organes aan laten hangen. En pas in de coronatijd hebben we beseft wat waardevol dat was. En als we daar echt serieus beginnen energie in te steken, dan denk ik, ja, hadden we dat toen gedaan? Maar ja, hadden we, hadden we. Ja, ik snap het. Ja, en ik denk op dat vlak zijn de Nederlanders veel meer vooruit dan wij Belgen. Wij blijven altijd braaf achterna houden.
- Speaker #0
Ik laat mij vertellen dat er zo'n vier jaar voorsprong in Nederland is op ons. En wij nog eens, of de Vlaanderen nog eens, twee, drie, vier jaar voor op Wallonië. Dus dat was het. Het is misschien wel interessant om vooral naar Nederland te kijken. Ja, trots dat ook alles waar je op spreekt, zoals het begin van online shoppen, dachten ook heel veel winkeliers, ja, het zal wel...
- Speaker #1
Nee, er zijn heel veel winkeliers, ik weet dat niet nodig. Maar uiteindelijk, dat was zo... We kochten wel een beetje, maar dat was vooral de netalage. Maar uiteindelijk hadden we daar veel actiever in. Dus dan hadden we nu misschien een veel grotere bereikbaarheid dan nu. Maar ja, dan... Zaken, hè. Zaken,
- Speaker #0
ja.
- Speaker #1
Zaken, ja. Voilà, maar dat zijn dingen waar je achteraf spijt van hebt, maar dat kun je niet meer terugdraaien,
- Speaker #0
dus niet meer uit. En nu aan de slag gaan, is nog altijd niet vergelogen. Nee,
- Speaker #1
absoluut niet. Maar de wereld is wel... Ons dorp is een wereld geworden op korte tijd. Ja, dat klopt. Tijdens de corona zijn er ook heel bange jaren geweest. Dat vond ik een vreselijke periode. Toen dachten we dat we onze winkel moesten sluiten. Ik herinner mij die nog heel goed. Toen dacht ik, ja, nu is het gedaan. Toen sta ik er, ah, over een miljoen, een stok was binnen, die deur moet dicht. Weken dan een stuk. Dan denk je, dit overleven ook niet meer. Ja, nee. En dan, ja, in het begin ben je wel zo. In het begin kan ik dan wel even down zijn, maar dat duurt bij mij nooit heel lang. In dat down zijn kan ik je in één keer lijken als een leeuwin. Dat is ook zo.
- Speaker #0
Dat zie je ook al doen.
- Speaker #1
En iedere keer krijg ik daar enorm op nek van, nee, kom. En dan krijg ik zoveel energie en zoveel ideeën dat ik vecht voor dingen. En dat hebben we toen ook gedaan. We zijn toen met La Gotega TV begonnen. En wij waren toen één van de eerste die daarmee begonnen zijn. Dus ook met lives en met alles. Nu doet iedereen dat. Eigenlijk waren we toen ook wel een stuk pionier en hebben we toen echt wel onschadelijk. wat kunnen beperken door heel veel online door mensen advies te geven of zo. Ik weet dat ik heel veel rondgedreven ben met een auto, van alles. Allee, heel veel gedaan. Oké.
- Speaker #0
En dat was effectief in die eerste maanden.
- Speaker #1
Ja.
- Speaker #0
Ik denk dat toen inderdaad, hoe snel ik dat je zelf toen bijeen kon nemen en kon pakken bij wijze van spreken.
- Speaker #1
Hoe snel ik dat er ook wel iets van uitvinden. Vanachter bij ons op de parking. Dan hebben ze gewoon... Dat we zo een drive-in gemaakt hebben, zodat ze hun parsjes konden komen afhalen. Dus we hebben van alles gedaan. Vooral om online visibiliteit te hebben. Ja,
- Speaker #0
maar ik merk dat dat bij heel veel bedrijven ook wel echt redelijk snel gewerkt heeft. Maar je moet er wel natuurlijk actief mee... Ja,
- Speaker #1
ik denk dat het heel wel... Want ik herinner me, wij hebben dag en nacht gewerkt. Ja,
- Speaker #0
dat is wel...
- Speaker #1
Ja, nog altijd. Maar toen was het wel heel heftig. Ik herinner me, bij paasmaandag... Het was zo mooi weer en dan zit je daar van morgens tot nachts, want we hebben heel veel verkocht en met een vol bestelwagen. En dan riep onze zoon dan een beeppost en dan waren we zo blij dat we toch tenminste een bestelwagen verkocht hadden. En dan komt de week nadien een halve terug en dan stonden de tranen ook in mijn ogen. Oh my god, dit is toch niet...
- Speaker #0
Dat is ook wel de realiteit van online verkopen, zeker met schoenen, denk ik. Ja,
- Speaker #1
mensen met verkeerde maat, verkeerd dit of dat. En dan, dat was wel ook echt om de grond onder je voeten weggezakt te zien. En dan, ja, dan mocht je niet boos worden.
- Speaker #0
Ja, dat mag.
- Speaker #1
Ja, maar dan blijf je met die boosheid ook zitten. Dus ja, mensen beseffen soms niet en dan denk ik ook van, ja, eigenlijk zou iedereen eens moeten beseffen wat dat betekent. Ja,
- Speaker #0
dat is waar. Ik zag het vandaag nog ergens op LinkedIn, ik denk van de gele flamingo. Ah ja,
- Speaker #1
ja.
- Speaker #0
De kleine kitterwinkel. Allee, ik denk vooral ook baby's en geboortelijsten, zo gericht. En die zei ja, elk stuk dat terugkomt, dat is sowieso garantie zal verliezen en zwaar in de min. Want een tijd dat je dat moet verwerken, dat is dan eigenlijk zuur een onklaar. Klopt, ja. Dus het was zo ergens een LinkedIn-post van onze retours vallen mee en gelukkig, want dat kun je niet dragen. Ik denk dat is de reden dat ook veel mensen niet de stap kunnen zetten zelf naar marketplaces. Het zal landen op groot bereik, maar ik denk bij broeken 70-80% dat het terugkomt. En dat is niet te doen.
- Speaker #1
Nee, het is een wereld waar je liever niet aan denkt, op alle vlakken. Als je ziet wat dat teweeg brengt, die overstoks en al die dingen, dan denk ik ja, daar kan ik wel moedeloos van... Ja,
- Speaker #0
dat snap ik.
- Speaker #1
Ja, wij proberen dan daarmee onze Belgische merken toch wel heel wat dingen te geven bij Labotheca. Een mooie plaats. Omdat ik vier ben, ik vind dat wij in België heel veel mooie merken hebben. Ja, absoluut. En dat we niet altijd naar het buitenland moeten kijken. Want die zijn dikwijls heel veel overpriced door de namen en zo. Ik ken heel veel designers van hier die toch keihard moeten knokken. om er te komen en die toch prijs-kwaliteit super zijn.
- Speaker #0
Ja, absoluut. Want hoe zit dat bij jullie in de winkel? Clienteel, is dat iets, de vraag naar Belgische merken of meer lokaal ofzo, merk je dat dat leeft bij je klanten? Of zeg je van, nee, dat is eigenlijk wij die dat daarachter staan en dan zo onze klanten daarmee in contact brengen?
- Speaker #1
Ja, ik denk dat... een beetje de tweeën zijn. Ik denk het feit dat wij zoveel Belgische merken brengen en dat ze ook weten dat wij voor Belgische labels staan. Ik heb al heel veel mensen platformen gegeven, zoals Marilé Madoux, die was de eerste collectie bij mij geweest, die Jordi, die nu het zo goed doet, die heeft bij ons gezeten. Ik heb er allemaal zo sympathie voor en dan denk ik, wat maakt mij dat uit? Kom hier zitten, laat zien wie dat heeft gegeven. En dat geeft ook voor hun een stuk... Ervaring, maar aan de langzamerlijke kant ook bekendheid voor de mensen die binnenkomen. En ik denk dat dat ook wel was, langzamerlijk al niet dat ik daarvoor doe, maar sympathie opwekt ook van heel veel van uw klanten. Die toch wel, ja, als het mooi is zijn ze daar toch wel gevoelig voor. En ik denk, ja, hoe wil ik nu zeggen, als je dat, ik denk dat je kan zeggen als winkel, wij staan erachter en dat uw cliënteel... Allee, je community, zoals ze het zeggen, het ook aanneemt en daar ook inderdaad zo over begint te denken.
- Speaker #0
Want het is toch ook wel denk ik een heel ander verhaal dat je dan kunt brengen richting je klanten.
- Speaker #1
Ja, zeker. En ook die samenwerking gaat veel vlotter. Ik vind, met heel veel België-tabels hebben wij, je kunt van persoon tot persoon praten. Je hebt de mensen zelf gekend, de persoon erachter. Bij heel veel internationale merken... Is dat gewoon showroom en personeel dat er werkt? En ken je eigenlijk de designer erachter toch moeilijker? En dan wordt het ook heel onpersoonlijk. Ik hou van dat persoonlijke. Snap ik. En dat ze dan omgekeerd ook heel veel moeite doen om naar de winkel te komen, zoals bij de winkel van de Belgische Molen. Ik vind dat heel fier. Jawel. Toch de meeste, met heel veel zin. komen en ook mee willen uitdragen en vechten voor Belgische merken. Ja,
- Speaker #0
absoluut. Ik was er net ook aan aan het denken, als ik denk aan die avondorganisatie voor uw klanten, maar eigenlijk ook heel veel van de merken uitgenodigd. En ja, dat was wel een heel interessant publiek ook wel gewoon bij elkaar. En dan viel het nog maar eens zo hard op, vanwaar die diversiteit dat daar ook wel in zit, zowel naar jongens als gevestigd. Ja, boeiend.
- Speaker #1
Jammer dat er heel veel merken op dit moment het moeilijk nog halen. Soms begrijp ik het niet goed, hoe dat het kan komen dat die overkost veel te duur is in België. Dan zitten we weer in de politiek te duwen en dan denk ik, er moet toch wat ondersteuning komen, meer naar de bewustwording. Want anders gaan we naar een verarming en ik vind dat zo jammer.
- Speaker #0
Ik wil ook nog eens graag inzoomen, want je zei het ook al, mensen hebben het niet makkelijk om op te starten. Maar ik denk in het algemeen dat de retailsector ook wel het fameus te verduren heeft gekregen de laatste jaren. Als we dachten dat corona de moeilijke periode was, hoor ik dat het gewoon blijft moeilijker en moeilijker worden. Dus ik ben heel benieuwd ook, oké, weer externe factoren. Wat merken jullie daarop vandaag? in, wat zeg je van dit dat ik eigenlijk niet zie aankomen of daar lopen we ook vandaag tegen?
- Speaker #1
Ik vind dat de wereld enorm snel gaat. Dus dat weet je ook. Het is heel veel veranderd en zeker door het online en het digitale verandert het enorm snel. Dus het gedrag van, of het bestedingsgedrag of wat mensen belangrijk vinden, is enorm veranderd na corona. En dan merken we heel fel dat het De heel dure merken worden gemixt met goede kopenmerken. We merken bij ons in de winkel dat de jonge mamas niet meer het geld geven aan de kinderschoenen. Wat ze vroeger wel deden, dat dat allemaal minder belangrijk is. Misschien, ja, alhoewel, ze vinden dat niet... Het is vooral het sneakerverhaal dat heel de leeftijd kapotgemaakt is. Ja, voor de sneaker in de schoenen is het piek. Ja, absoluut. Ja, ja. Ik voel, en dat maakt mij heel gelukkig, dat er een kleine verandering aan het komen is, vooral bij de vrouwen, dat ze toch terug niet meer één sneaker willen, maar dat ze toch ook graag, omdat het comfort is ongelooflijk, maar ik herinner mij nog altijd het begin van een sneaker of van veterschoenen, dat er heel veel klanten waren die zeiden van dat zou ik nooit meer dragen, zo lelijk. En nu heeft iedereen sneakers aan, maar het gaat zo snel dat ik... Een tijdje geleden was het zoiets van, aan wie moeten wij nog schoenen verkopen? Of aan wie moeten wij nog mooie schoenen verkopen? We blijven met alle geklede schoenen zitten, de laarzen vorig jaar. Ja? Ja. Al die mooie dingen die vanzelfsprekend waren in een seizoen, in één keer verkoopt dat allemaal niet meer. En dan blijft daar enorm veel kapitaal zitten. En dat maakt u ook heel onzeker naar uw aankopen toe. Ook de druk wordt groot op alle vlakken, ook vanuit de leveranciers, vanuit dingen, want die weten het dan ook niet meer. Die hebben het ook heel moeilijk. En dat is een vicieuze cirkel, hè? Ja,
- Speaker #0
absoluut. Dat is ook een thema dat ik regelmatig hoor terugkomen, dat aankopen, dat inschatten. Kan het ooit echt juist hebben? Ik denk ook inderdaad, langs de merkenzijde hoor ik het wel regelmatig in termen van welke kleuren, welke modellen, maar dan even hoeveel winkels je inderdaad...
- Speaker #1
Dat is de moeilijkheid als je merken in huis hebt. Als je op fast dingen, kun je veel rapper inspelen. Op fast fashion kan je veel rapper inspelen als je mooie merken... Want die merken moeten allemaal hun tijd hebben om de stoffen te produceren, om die dingen... En ik denk dat het een... Een cyclus van zes maanden nodig. En zeker in schoenen. Zo erg in die fabrieken in Italië enzo. Die mensen die zitten allemaal, die vinden ten eerste geen mensen nog die aan de machines willen zitten. Ze zijn allemaal een verouderd publiek. Maar er komt zoveel handenarbeid aan te passen aan een mooie schoen. En dan denk ik, eigenlijk is een schoen veel te goedkoop. Je hebt onder de 200 euro een hele mooie schoen, terwijl 200 euro voor een stuk... Voor een mens met stof, dat is dan wel normaal. Dus ik denk dat daar ergens ook wel iets verkeerd zit in de perceptie van mensen rond prijzen. Ja,
- Speaker #0
klopt. Het doet mij denken aan een van de eerste afleveringen hier op de podcast. Dan was er een meisje die ergens ondertussen gestopt is aan zee-shoes. En die deed zo'n uitspraak van, uw voeten dragen nu wel heel de dag. En dat is echt... belangrijk dat je daar een goede ondersteuning ook in hebt. En daarom dat ik ook altijd de pontoude van tweedehandschoenen, tenzij dat ze nieuw zijn,
- Speaker #1
zijn eigenlijk heel slecht voor je. Maar het positieve is, sinds dit seizoen heb ik een heel goed gevoel dat het stilaan, dat het vrouwelijke stilaan terugkomt. Dat vrouwen het ook belangrijk vinden om een keer iets anders te dragen. Want je voelt je toch anders als je Als je weggaat met een hak of een sneeuw tegenop een sneaker. Ja, dat kan. Omdat de schoenen door de koop al een stuk beter zitten. Een nieuwe vraag was hoe je je kan inkopen. Ik vind het altijd een beetje een gok. Want ik vind het zo moeilijk geworden omdat ik nu aan het aankopen ben voor volgende winter. En ik ben zeker dat er een aantal dingen gewoon niet meer relevant zijn tegen dan. De hypes worden dikwijls via Instagram gemaakt op het moment zelf en dan heb je dat niet in huis. En dat is het moeilijke.
- Speaker #0
Ja, dat snap ik wel. Want zijn er daar manieren dat je zegt van oké, ik merk iets gaat heel goed, ik kan daar nog wel in bijbestellen? Nee, helemaal niet.
- Speaker #1
Oké. Helemaal niet. En zeker, ja, de sport komt nog allemaal van het Verre Oosten, allemaal van Azië. Dat moet allemaal, allee, nu. aangekocht worden voor volgend jaar binnen te krijgen.
- Speaker #0
Ja, die doorloptijd is daar aan te lang voor te zeggen. Inderdaad, een rok is wel sneller in heen gestikt dan een paar schoenen. Oké, oké, ik ben mee. Oké, oké. Interessant. Zijn er daar bepaalde zaken dat je zegt van dat zijn zo mijn tips op zaken waar ik aan vast hou om dan naar aankopen, is dat dan een stukje ook... Buikgevoel, cijfers, wat is dat voor jou het meest doorslaggevend?
- Speaker #1
Vroeger was buikgevoel bij mij doorslaggevend. Maar sinds een aantal seizoenen zijn de cijfers enorm belangrijk. En probeer ik echt te budgetteren. En ook budgetvrij te houden om in te spelen op moment zelf. En ook dat je nu, want dat kon ik vroeger wel, dat ik echt zo het gevoel had, ik heb veel te veel gekocht. Maar dat gaat wel lukken. Dat gaat nu niet meer lukken. Dat is... Je moet echt heel, heel strikt budgetteren op dit moment. Heel strikt.
- Speaker #0
Oké, dus ik hoor vooral strakke budgetten op basis van je doorgevinkt koopstrijvers en je ook daaraan houden. En dat je merkt, stil voor ons is er eigenlijk weinig ruimte om daar nog gekke dingen te doen.
- Speaker #1
En ook, nee, zelfs bij ons ook niet. En ook een beetje budget vrijhouden om op dat moment in te spelen om bijvoorbeeld andere dingen. En dat hebben wij bij La Bocica ook altijd wel gedaan, dat wij nu ook wel heel veel gadgets hebben. Heel veel dingen ad hoc, zo'n leuke dingen. Ik heb nu onlangs heel tof Seaside uit Zuid-Afrika gevonden. Zo zalig. Ja, ook iemand die ooit in de sector gezeten heeft en die nu dat doet. En heel leuke dingen. Mensen worden soms heel grap verleid door dingen die emotioneel gaan. En die interessant zijn. En dat zijn allemaal kleine dingen, maar dat maakt op en duur ook wel de sfeer, maar ook heel veel omzet. Ik denk, het moet niet altijd schoenen zijn of kleding, maar het kan ook... Een mooie handtas zijn nu. De handtassen zitten ook heel fel in de lift. En dan probeer ik daar wel meer budget aan te geven. Plus ook heel veel in te spelen op Belgische merken van handtassen. Ik voel dat de mensen daar wel bereid toe zijn om een heel mooi bedrag eraan te geven. Dat snap ik wel. Een merk doet mensen toch nog soms de portemonnee open doen. Een merk is moeilijker. Ja,
- Speaker #0
dat snap ik wel.
- Speaker #1
In een dure... Ja, ja.
- Speaker #0
Wel gezegd, duurt het. Ik heb een aantal weken geleden ondertussen een gesprek met Wouter Torfs gedaan. En hij deed daar ook een heel mooie uitspraak zelf. Want zij zitten echt in het middensegment. Hij is zeker geen trendsetter, maar hij merkt dat het de mensen veilig heeft. Ik denk, bij hem was meer het verhaal van, dan gaan ze niet uit hun toon vallen, want ze weten bij Torfs... de gemiddelde persoon moet ik het zeggen, je snapt wat ik bedoel het grote gemiddelde segment dus dat is een soort van veiligheid mijn aankoop gaat goed zijn en ik ga niet uit de toon vallen maar ik kan mij voorstellen ook in dat meer hoger segment waar jullie toch meer in zitten dat dat ook een soort bij mij is dat toch ook een soort van veiligheid in kwaliteit, een soort van garantie geeft dat je weet van, ah ja, oké, die hebben toch wel een beetje een track record. Ja, dat is ook zo. En iedereen zit ook heel erg in op die storytelling, maar ik denk toch ook vanuit de brands zelf. Ik denk dat dat hun leven een paar complexen heeft gemaakt de laatste jaren. Maar Bordbeek zijn ook opportuniteiten, dat ik denk, wel je publiek aan je te koppelen natuurlijk.
- Speaker #1
Ik denk dat wij ook een heel fijn clientele hebben dat graag bij Labotega koopt. En ik kan willen dat het bij Labotega is. Dat het ook een gevoel heeft van, ah, ik ben... Of ik ben. Ik heb iets moois gekocht. Tuurlijk. Onderscheidend van... Ja,
- Speaker #0
maar dat snap ik.
- Speaker #1
Het is niet een probleem dat je graag onderscheidt van anderen.
- Speaker #0
Ja, effectief. Maar dat is honderd procent. Dat vind ik ook altijd het mooie aan de mode. Dat geeft je toch een manier om je uit te drukken.
- Speaker #1
En ik denk beleving. Dat is een woord waar we al zoveel jaren alles niet platgooien. Maar ik denk beleving. Onze bistro bijvoorbeeld is daar een levend voorbeeld. En ze zitten heel graag gewoon om hun tasje of zo. Ze horen daar graag bij. Ze zitten op hun gemak. Er is altijd ambiance. En ze willen elke keer graag zijn omdat er een fijne sfeer is. En ik denk dat dat enorm belangrijk is.
- Speaker #0
Ja, want ondertussen is het wel veel meer dan een schoenwinkel. Jullie hebben een aantal lifestyle ook in het begin. Dan een bistro aan, kleding bij, schoenaccessoires. Hoeveel vind ik aan te meten?
- Speaker #1
2000. 2000? 2000, 50 centimeter, ja. Een beetje, ja, het is een bedrijf. We werken met 40 mensen. Dat is geen kleine winkel meer. Nee,
- Speaker #0
nee,
- Speaker #1
nee. Als we uitstaan, is het... Is het moeilijk te vatten wat het juist is? Want ik krijg heel veel vragen naar rondleiding en heel veel bedrijven die bij ons komen. En de mensen zijn allemaal zo onder de indruk van wat er allemaal uit de pas komt bij een winkel. Dat is niet zomaar een winkel, dat is echt keihard werken. Ja,
- Speaker #0
absoluut. Ik vind dat wel heel knap op één locatie. Als je zegt van online, dat hebben we eigenlijk pas de laatste jaren. Mag ik vragen wat de verdeling is, online of offline?
- Speaker #1
Bij ons is dat nog niet zo'n heel grote, ik denk ongeveer nu 7 of 8 procent. Maar dat is nog niet... Eigenlijk zou het... In heel veel Nederland was ik al de helft of zo. Dat is wel veel.
- Speaker #0
Die percentage hoor ik ook niet zo veel.
- Speaker #1
20 procent, daar zit er wel wat aan, denk ik. Nu ja, dat is een heel andere... Ik weet niet of... Of in België is daar ook nog iets anders in. Want de gynen die bij ons... Kopen, dat zijn meestal klanten of mensen uit België, die ook een beetje uit veiligheid zeggen, want bij ons kopen, en ik moet zeggen dat we op dit moment, is die retourpercentage ook vrij laag, omdat we ook bewust hebben van in het begin, mensen moeten terugbetalen. Ze moeten terug te sturen, of moeten betalen. Dus dat we niet alles gratis doen, en ik denk, dan krijg je ook een publiek dat daar begrip voor heeft. Ja,
- Speaker #0
dat begrijp ik wel. Dat lijkt mij ook fair enough om daar een beetje de iets of wat dat kost, want de volledige gehele kost zit er dan nog altijd niet in natuurlijk. Nee, ik kwam van diep. Ja, ik ben ook benieuwd als je zo naar de toekomst kijkt. Er zijn nu al bijna 35 jaar gepasseerd, al heel veel aanpassingen gedaan. Inderdaad, je zegt het ook, de wereld gaat zo snel. Wat zijn voor u nu de aandachtspunten met La Botega voor de komende 12 maanden of jaar?
- Speaker #1
Ja, ik denk op korte termijn weer heel veel schakelen. Dus ja, zoals je zei, of ik al gezegd had, is dat de kinderbranche het heel moeilijk heeft. Dan kan je eigenlijk blijven om vast te houden wat je hebt. En je ogen dicht doen voor omzetten die toch altijd naar beneden gaan. En dat is in België niet een labothecaverhaal, maar dat is een algemeen verschijnsel. Dat alle kinderwinkels het super moeilijk hebben, omdat de jonge mamas op een heel andere manier kopen. Dus ja, dan moet je daar een oplossing voor zoeken, want dat is een heel grote oppervlakte. Je hebt daar personeel, dus dan moet je zien dat je daar toch weer terug een nieuwe elan inblaast of anders doet of loslaat. En dat zijn niet altijd de gemakkelijkste beslissingen. Ja, dat snap ik. Nee, loslaten. Plus ja, kijken naar de toekomst. Ik had daar straks nog een heel interessante telefoon van iemand die ik ook niet kende, maar die ook in de business zit. En die graag mij eens uitnodigde om samen iets te doen. Omdat ze ook een heel mooie cliënteel hebben, maar uit een heel andere branche. En tegen de Hollandse grens. En dan komen we weer op de Nederlanders eigenlijk. Die mevrouw is nog maar in de vijftig. Allee, nog maar. Die is een stuk jonger dan ik. Omdat ik zei, ja, ik word volgende maand 65. En zei, oef, 65. En bij ons zeggen de Nederlanders als ze binnenkomen, wanneer ga je je zaak verkopen? Want het is wel de moment. En dan zeg ik, oei. Dat is er nog helemaal niet aan de orde, maar eigenlijk ja. Eigenlijk ben je gepensioneerd, een pensioneerde leeftijd, en had je daar eigenlijk al veel langer mee moeten bezig zijn. En dat is als je je amuseert, dan denk je daar niet over na. Maar soms is dat eigenlijk wel... Ja, ben je verplicht om daar niet bezig te zijn. En dat beangstigt mij enorm, omdat het is de realiteit dat we ouder worden. En dan denk ik ook van, ja, hoe lang... Allee, heb je nog in je leven? Daar sta ik nu wel wat bij stil. Omdat, ja, tot je 75ste kun je misschien fysiek nog heel goed zijn, maar dan denk ik dat er toch heel het beste eraf is. Ja, dat weet ik niet, maar ik bedoel... Dat is heel persoonlijk. Ja, dat is heel persoonlijk, maar ik denk dat we mogen blij zijn, dat we al nog gezond mogen blijven, maar dat het ook je plicht is om na te denken van, allee, hoe kan Dabotega blijven verder bestaan zonder ons?
- Speaker #0
Ja, ik hoor het daar enerzijds, maar ik ben dan ook benieuwd om te horen van, oké, je gaat inderdaad, als ik het zo mag noemen, richting pensioensleeftijd. Wat zou daar voor je een ideaal scenario zijn, de komende jaren? Maar ik weet niet,
- Speaker #1
er zijn heel veel mensen die dat aan mij vragen, maar ik vind dat heel moeilijk. Ik zou misschien het ideale scenario zijn dat ik misschien iets vrijer leef. Ik heb heel veel schuldgevoelens altijd als ik niet in de zaak ben of dat ik andere dingen doe die niet met de zaak te maken hebben. Dan moet ik echt mijn verstand op nul zetten en zeggen van nee, het is allemaal oké. Vandaag ben ik wel aankopen gaan doen en nu zit ik hier en het is allemaal oké. Maar als het nu heel druk zou zijn, een drukke periode, zou ik dat nooit doen. het gevoel heb ik moet daar zijn ja en daar moet ik van daar moet je van af maar dat heeft te maken met karakter van beestje dat je denkt dat je daar moet zijn terwijl ik heb heel goede mensen ik moet daar niet zijn ja ja ja dat kan ik denk dat daar veel lagen in zitten een stukje bij u een stukje ja die beprokkenheid en die bezetenheid een stuk ik denk dat je bezeten bent van ja eigenlijk is dat goede wordt wat iemand die geen zaak heeft, die weet niet wat dat is. Dat je zo van smorgens tot constant daarmee bezig bent. En dat is ook niks te veel, want je draagt ook mee slapen, je staat er niet op. Je bent nu alle dagen daarmee bezig met die zaak. Ja, dat klopt.
- Speaker #0
En zijn er al bepaalde plannen of richtingen dat je denkt om eventueel meer uit handen te geven of naar een volgende generatie?
- Speaker #1
Ik denk dat er nu al wel mensen zijn die hun verantwoordelijkheid al nemen bij ons. Ik denk dat een goed team uitbouwen ook wel kunnen. En we zullen wel zien. Wie weet wat er op ons pad komt. Maar ja, ik zou enorm blij zijn en heel fier zijn als labotheca. Ook al na mijn dingen dat dat zou mogen blijven bestaan. Want dan denk ik, dan heb ik toch geen 34 jaar dag en nacht. voor iets moois opgebouwd. Omdat dat in één keer zou gedaan zijn. Dat zou ik erg vinden.
- Speaker #0
Ja, dat snap ik. Maar ik denk dat wij heel veel...
- Speaker #1
Maar we hebben ook nog twee kinderen, dus je weet.
- Speaker #0
Zit er een van de kinderen al mee?
- Speaker #1
Ja, tot nu toe. Ze werken wel mee in de zaak, ja. Maar ze gaan eerst nog even op wereldreis.
- Speaker #0
Ah ja.
- Speaker #1
Ah ja, dat is ook de trend van deze tijd. Jonge mensen die nog eerst willen gaan reizen en dan pas gaan... beslissen wat ze gaan doen. Dus we zullen wel zien.
- Speaker #0
Dat zal dan ook weer nieuwe inzichten met zich meegeven.
- Speaker #1
Ik hoop het,
- Speaker #0
ik hoop het. Oké, oké. Super boeiend. Ik kan me wel voorstellen dat u dat bezighoudt, in a way. En langs de andere kant dat misschien ook de jaren blijven voorbijvliegen.
- Speaker #1
Ja, dat is ook wel de tijd. De dag vliegt. Ik krijg soms zo weinig gedaan, vind ik, omdat er zoveel te doen is en zoveel vast te pakken is. Want je gaat nu nog morgen een pop-up installeren van allemaal Belgische juwelenmerken bij ons. Absoluut. Dus Lore van Keert komt, Christine Bekaert, Azart Handtassen komt met een pop-up, Wouter zijn Hendricks. We gaan allemaal een mooie feestcalorie maken om de volgende twee weken die mensen ook meer platform te geven. We hebben ook een kunst, Nele Berens is een kunstenares. Die ook bij ons hangt en die op korte termijn ook al drie werken bij ons verkocht heeft. En dat vind ik juist leuk, zo'n leuke wisselwerking. Maar mensen zeggen ook altijd, ja, maar jij kunt dat, omdat de winkel ook zo groot is. En dat is ook zo. Dat is een voordeel dat je plaats hebt en dat je zo van die samenwerkingen kunt doen. En dan geloof ik, misschien dat we daarmee moeten afsluiten, dat ik denk ook van de toekomst is om samen te werken. Ik denk daar echt van overtuigd. Dat mensen... We moeten geteased worden door niet alleen schoenen of kleding, maar door het geheel en vooral de atmosfeer of de beleving die je uitstraalt en waar dat zou willen zijn.
- Speaker #0
Ja, dat volg ik helemaal. Samenwerken, daar kan ik alleen maar mee achterstaan. Want de podcast gaat over Belgische mode. Is er zo'n merk dat je zegt van, die vind ik nu echt inspirerend op deze moment, of die moeten we in de ogen houden?
- Speaker #1
Inspirerend? Ja, ik ben een grote fan van Dries Van Noten altijd geweest. En ik vind dat hij dat heel knap doet en nog doet nu. Want ik las gisteren een artikel dat er nu toch een nieuwe designer is. En hoe hij dat dan aanpakt en zegt van ik vind het juist belangrijk dat er iemand zijn manier doet binnen het kader van het merk. Dat vind ik heel knap, maar dat is dan al een oude gediende in... iemand in de modesector. Als ik nu naar iemand nieuw moet kijken of iemand jong moet kijken of... Kies mij. Ik vind dat wat de Limburgse Zes doen, vind ik super fijn dat die ook gesteund worden door de stad en door heel veel mensen. Daar gaat zeker ook wel iets uit komen. Ik vind, ja, we missen dat wel. Zo die, allee, vroeger was er toch op dat vlak veel meer vanuit België te doen. En ja, dat moet terugkomen. Ja,
- Speaker #0
alright. Maar ik denk inderdaad, de Limburgse zes die krijgen daar de laatste maanden, ook met de Week van de Belgische, die hadden een heel mooi... Ja,
- Speaker #1
natuurlijk. Ik ben er echt niet op. Dat de meesten van in de buurt komen en dat die toch wel straffe dingen doen. Absoluut. En ook op een heel andere manier. En dan als ik je zie, dat is vooral online, op Instagram, dan denk ik van... Ja, dat je zo ook... ...op korte termijn, want als je dat moet doen zonder digitale wereld, dan denk ik dat je daar nooit... Dat gaat niet. Dat gaat niet, hè. Nee, dat klopt. Het is toch wel heel anders ondernemen nu op fashionvlak als... Ja. Ja,
- Speaker #0
absoluut. En ik denk ook dat de kern van wat je daar juist zei, zit ook bij de Limburgse Zes, heel mooi ingepungerd. Dat samenwerken, samen op projecten. De een doet de styling, de ander voorziet de junk. Ja,
- Speaker #1
dat is ook zo. Alleen denk ik dat het heel eenzaam en moeilijk is om iets te starten. En heel hard denk ik. Ja, absoluut. Maar weet je, 34 jaar geleden zei ze dat van mij ook. Dus ik denk, je kan iemand iets geven als je er in geloofd moet je doen. Ja. En moet je ervoor gaan en dan kan alles. Je zit op één generatie waar je kan. Klopt. Het is misschien op een heel andere manier. Ja,
- Speaker #0
het is inderdaad een andere manier. Iets complexer, denk ik. Ik weet niet of dat per se... Ja, boerder is misschien zo'n makkelijk woord om te gebruiken, maar ik kan me wel voorstellen dat het een kluwe is geworden. Het bos is zo groot geworden. Vindt u een weg er nog maar eens? Door en dan inderdaad met de juiste focus.
- Speaker #1
Toen ik startte waren er ook heel veel grote concurrenten. Mensen die heel veel winkels hadden, heel veel ketens. Wat was er allemaal? De avance. Dat was zoveel. Dat is allemaal verdwenen. En dan denk ik, als je dat toen had gezegd... Ik was toen ook maar een heel klein visje. En ik denk dat het elke tijd wel zijn heroes zal hebben.
- Speaker #0
Dat klopt, ja. Hoeveel schoenenwinkels zijn er nu in Hassel?
- Speaker #1
Maar wel, maar niet veel. Ik denk als zelfstandige maar drie niet meer.
- Speaker #0
En ik denk dat we weer veertig.
- Speaker #1
En ik denk, ja, dorps en dan heb je van haren nu, die goeie kope dingen en that's it denk ik.
- Speaker #0
Oké.
- Speaker #1
Veel meer is er niet meer. Nee. Oké,
- Speaker #0
interessant. Enig idee wat eigenlijk dan de reden zou zijn?
- Speaker #1
De reden voor is, ik denk, ja... Dat die grote watten het ook allemaal heel moeilijk hebben. Wat wij voelen op ons kleinere niveau, hebben zij op een groter niveau ook. En dan is het moeilijk te houden denk ik, omdat die weerbaarheid minder gemakkelijk is. Als je een heel groot bedrijf hebt, dat je daar dingen in beweging kunt brengen. We zijn ook groot, maar uiteindelijk ben je zelf aan de bron om beslissingen te nemen. En dat is het voordeel om voor een kleine KMO te werken zoals wij. Dat wordt soms wel zot van alles wat ik altijd zeg en altijd op alles wil springen. Maar langs de andere kant geeft dat ook heel veel plezier om ad hoc dingen te kunnen doen. Want als je op je honger blijft zitten en je hebt ideeën en je moet wachten, ja dan heb je ook al geen zin meer.
- Speaker #0
Ja, nee dat snap ik. Dan komen we terug bij je tijd in het ziekenhuis. Ja, ja, ja. Waar inderdaad ook de kamer misschien af en toe een beetje te klein is.
- Speaker #1
Dat was ook zo. Altijd iets anders te doen, maar dat was niet altijd een goede... Ja,
- Speaker #0
ik ben heel eng bij jou. Ik kom mij daar ook enorm in frustreren. Als je zoiets ziet en denkt, kom uit, dit gaan we doen.
- Speaker #1
Oké,
- Speaker #0
cool. Dankjewel. Superinteressant. Merci om zo open... te delen ook. Ik ben benieuwd ook voor wat de kinderschoenen dan gaan plaatsmaken.
- Speaker #1
Wordt binnenkort gevolgd. Ja, toch wel. We gaan moeten schakelen met heel veel dingen.
- Speaker #0
Allright, dan hoop ik dat er een ander...
- Speaker #1
Dat is ook plezant. Weer een nieuwe dynamiek, weer een nieuw leven. Klanten vinden het ook leuk om elke keer wat straks te worden. Tegen altijd hetzelfde. Als we weer binnenkomen, het is altijd anders. Sommige mensen worden er zot van, maar de meesten vinden dat fijn.
- Speaker #0
Ja, dat snap ik. En heb je een... Misschien laatste vraag.
- Speaker #1
Ja,
- Speaker #0
ik ben benieuwd. Heb je een publiek dat dan vooral uit Hasselt komt?
- Speaker #1
Uit heel België. We hebben de laatste tijd ook heel veel mensen uit Nederland, vind ik. En ook heel veel Franstaligen. Maar vooral Oost-en West-Vlaanderen enorm veel. Oké. Ik merk vast de klantenkaarten die zeggen dat vind je... Nergens niet aan ons kant, maar in heel België niet. Nee, nee, ja, ik denk... Ja, ja,
- Speaker #0
tuurlijk.
- Speaker #1
En ik denk, dat was vroeger ook... We hebben wel zitten spelen van, gaan we een tweede winkel openen, ergens anders in België of zo. Maar ik ben eigenlijk blij dat ik altijd gezegd heb van, nee, mensen moeten naar ons komen, in plaats van... Dat maakt het uniek in ook. En dat is ook nu in deze tijd. Mensen verplaatsen zich heel graag voor iets uniek. Ja,
- Speaker #0
dat klopt. Ja, ja, allright. Voilà, dan is dat hem. Voilà. Absoluut. Dankjewel, Keggy. Dankjewel, Keggy. Ik ben blij dat je er bent gezien.
- Speaker #1
Ja, bye bye.
- Speaker #0
Merci om helemaal tot het einde van de aflevering te luisteren. Wat een waardevol gesprek weer. En ik ben heel benieuwd, wat is er u bijgebleven? Hebben we een uitdaging aangeraakt waar je nu ook mee zit? Herkent u zelf in dit verhaal? Of heeft het u misschien een nieuw inzicht gegeven voor uw bedrijf of voor uzelf als ondernemer? Ik zou het geweldig vinden om daar verder met u over te kunnen praten. Bestuur mij gerust een berichtje op Instagram met uw gedachten. En heb je een concreet groeivraagstuk waar je nu tegenaan loopt? Laat ons daar dan samen naar kijken en plan een korte call-in via de link in de show notes. In 15 minuten help ik u om helderheid te krijgen en kijken we naar wat jij precies nodig hebt om weer in beweging te komen en een concrete stap vooruit te zetten. Ik kijk er naar uit om van u te horen. En ja, daarmee is het vijfde seizoen ook alweer op zijn einde, bijna. Volgende week komt er nog een Frans aflevering online en dan nemen we even een korte break. Zodat we ons ook kunnen voorbereiden op het zesde seizoen. Dus ik wens jullie alvast een heel fijn einde jaar. Geniet van de feestdagen, van de winter, van het cocoenen. En dan vinden we elkaar hier snel terug voor het volgende seizoen. Bye!
